Chrzest to brama sakramentów. Uwalnia on ludzi od grzechów, odradza ich jako dzieci Boże i przez upodobanie do Chrystusa niezniszczalnym charakterem włącza ich do Kościoła.
Przyjmujący chrzest powinien mieć chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadającemu przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.
Dokumenty potrzebne przy zgłoszeniu chrztu
Na co najmniej miesiąc przed planowanym chrztem należy do kancelarii parafialnej dostarczyć dokumenty:
- akt urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego;
- personalia rodziców dziecka (imiona, nazwiska, daty i miejsce urodzenia, adresy zamieszkania);
- dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwiska, daty i miejsce urodzenia, adresy zamieszkania);
- zaświadczenia od chrzestnych (z parafii miejsca zamieszkania) stwierdzające, że mogą być dopuszczeni do tej funkcji;
Rodzice i rodzice chrzestni mają zadbać o to, by odpowiednio wcześniej przystąpić do sakramentu pokuty, aby podczas obrzędu chrztu móc w pełni uczestniczyć we Mszy Św. przyjmując Komunię Świętą.
Kanoniczne wymagania stawiane chrzestnym
Kodeks Prawa Kanonicznego w kan. 874 daje wyraźny przepis, który mówi o warunkach koniecznych, jakie odnoszą się do funkcji chrzestnego i świadka Chrztu Świętego:
Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
1° jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
2° ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
3° jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
4° jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej *(np. ekskomuniki za przerwanie ciąży);
5° nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
Przepisy te zabraniają wyznaczania na rodziców chrzestnych osoby żyjące w grzechu ciężkim. Zakaz ten odnosi się do osób mieszkających bez ślubu kościelnego czy też rozwiedzionych, którzy zawarli związek cywilny.
Instrukcja KEP o udzielaniu sakramentu chrztu dzieciom zabrania także dopuszczać do funkcji chrzestnego młodzież nieuczęszczającą na katechizację.
